পূৰ্বৱৰ্তী ভাড়াতীয়া আইনত প্ৰদান কৰা চিকিউৰিটিবোৰ, অৰ্থাৎ (ক) গোৱালপাৰাৰ স্থায়ীভাৱে বসতি স্থাপন কৰা এলেকাসমূহৰ বাবে প্ৰযোজ্য গোৱালপাৰা ভাড়াতীয়া আইন, ১৯২৯(খ) কৰিমগঞ্জ উপ-বিভাগৰ স্থায়ীভাৱে বসতি স্থাপন কৰা এলেকাবোৰৰ বাবে প্ৰযোজ্য পাঠ্যভাড়া আইন, ১৯৩৬ (গ) অসম (অস্থায়ীভাৱে স্থায়ীভাৱে স্থাপিত জিলা) ভাড়াতীয়া আইন, 1935 সকলো সাধাৰণ জিলা, আৰু (ঘ)অসম অধিকাৰ সুৰক্ষা আৰু নিয়ন্ত্ৰণ আইন, 1948 অপৰ্যাপ্ত বুলি প্ৰমাণিত হৈছে যদিও ইয়াৰ মাজতে প্ৰথম দুটা আইন সংশোধন কৰা হৈছে যাতে অংশীদাৰ আৰু নানকাৰ, চক্ৰন (খেতিত নিয়োজিত সেৱকসকলক) দহজনৰ সংজ্ঞাৰ ভিতৰত অনা যায় যাতে তেওঁলোকে ভাড়াতীয়া আইনৰ সুৰক্ষা উপভোগ কৰিব পাৰে। সেয়েহে, অস্থায়ীভাৱে বসতি স্থাপন কৰা এলেকাবোৰত প্ৰাৰম্ভিকভাৱে প্ৰযোজ্য এক নতুন ভাড়াতীয়া আইন প্ৰণয়ন কৰাটো প্ৰয়োজনীয় অনুভৱ কৰা হৈছিল যাৰ অধীনত ৰাজ্য চৰকাৰে ইয়াক ভাড়াতীয়া আইন আৰু অধিয়াৰ আইনসলনি কৰি যথা সময়ত পূৰ্বৰ স্থায়ীভাৱে বসতি স্থাপন কৰা এলেকালৈ সম্প্ৰসাৰিত কৰিব পাৰে। সেই অনুসৰি, অসম (অস্থায়ীভাৱে বসতি স্থাপন কৰা এলেকা) ভাড়াতীয়া আইন, ১৯৭১ প্ৰণয়ন কৰা হৈছিল। এই আইনে অসম (অস্থায়ীভাৱে নিষ্পত্তি হোৱা জিলা) ভাড়াতীয়া আইন, ১৯৩৫ আৰু অসম অধিকাৰ সুৰক্ষা আৰু নিয়ন্ত্ৰণ আইন, ১৯৪৮ বাতিল কৰে।
এই আইনৰ বিশেষত্ববোৰ নিম্নলিখিত ধৰণৰ:
গোৱালপাৰা জিলা আৰু কৰিমগঞ্জ উপ-বিভাগৰ পূৰ্বৰ স্থায়ীভাৱে বসতি স্থাপন কৰা এলেকাসমূহত এই আইনখন সম্প্ৰসাৰিত কৰাৰ বাবে, এটা বিল, অৰ্থাৎ অসম ভূমি ধাৰণ (অসম ভূমি ৰাজহ নিয়ন্ত্ৰণৰ অধীনত সম্পৰ্ক গ্ৰহণ, 1886 অধিগ্ৰহণ কৰা স্থায়ীভাৱে বসতি স্থাপন কৰা সম্পত্তিত) বিধেয়ক, 1974 তেতিয়াৰ পৰা ৰাজ্যিক আইনসভাই গৃহীত কৰিছে। আইন হোৱাৰ পিছত বিধেয়কখনে গোৱালপাৰা ভাড়াতীয়া আইন, 1929 আৰু চিলেট টেনান্সি এক্ট, 1929 বাতিল কৰিব আৰু পূৰ্বৰ স্থায়ীভাৱে বসতি স্থাপন কৰা এলেকাবোৰত অসম (অস্থায়ীভাৱে বসতি স্থাপন কৰা এলেকা) ভাড়াতীয়া আইন, 1971 বলবৎ কৰিব।
ভূমি সংস্কাৰ কাৰ্যসূচী কাৰ্যকৰী কৰিবলৈ, সাম্ভাব্য হিতাধিকাৰীসকলৰ সৈতে কিছুমান ঘনিষ্ঠ সাংগঠনিক সম্পৰ্ক থাকিব লাগে। দৰিদ্ৰ কৃষক আৰু কৃষি শ্ৰমিকসকল এতিয়াও অসংগঠিত আৰু মাত মাতি থকা নাই আৰু সেয়েহে দৃঢ় নহয়। কৃষক সংগঠন চক্ৰঅনুসৰি/ পঞ্চায়তঅনুসৰি গঠনৰ বাবে পৰীক্ষণ দিয়া উচিত নহয় নে নাই সেয়া বিবেচনা কৰিব লাগিব। অৰাজনৈতিক আৰু স্বেচ্ছামূলক ভিত্তিত এনে সংগঠনে প্ৰভাৱশালী ভূমি মালিকসকলৰ ওপৰত কিছু নিয়ন্ত্ৰণ ৰাখিব পাৰে যিসকলে দৰিদ্ৰ কৃষকসকলৰ মূল্যত নিজৰ স্বাৰ্থ সুৰক্ষিত কৰাৰ বাবে সদায় সতৰ্ক হৈ থাকে। এনে স্বেচ্ছাসেৱী সংগঠনবোৰে ৰেকৰ্ড উন্নীতকৰণত হিতাধিকাৰীসকলৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰতিনিধিত্ব কৰিবলৈ, আৰু ভূমি ৰখাৰ বাবে প্ৰকৃত ভূমিহীন কৃষিজীৱীবাছনি, আৰু ভাড়াতীয়াৰ অধীনত চিনাক্তকৰণৰ বাবে অধিক সুসজ্জিত হ'ব।
দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত বিস্তৃত কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়সমূহেও ভূমি সংস্কাৰৰ ক্ষেত্ৰত সেৱা আগবঢ়াব পাৰে। এনে বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা ওলাই অহা স্নাতকসকলক শেহতীয়া সংস্কাৰব্যৱস্থাৰ সৈতে পৰিচিত কৰিব লাগে আৰু তেওঁলোকে কৃষি সংস্কাৰৰ বাৰ্তা প্ৰচাৰ কৰিব পাৰে আৰু য'ত প্ৰয়োজন হয়, কৃষকসকলৰ নেতৃত্ব ল'ব পাৰে যাৰ সৈতে তেওঁলোক নিৰন্তৰ সম্পৰ্কত থাকিব।
